انتشارات آفتابکاران

اخیرا کتاب «مادام دوژاپل وافلِ بلژیکی دوست داشت» با قلم شیما سورن توسط انتشارات آفتابکاران به انتشار رسیده است؛ کتابی که به نقل از نویسنده؛ به شیوه‌ سیال ذهن نوشته شده و شخصیت‌های اصلی آن، مهاجران مقیم بلژیک هستند و در آپارتمانی قدیمی واقع در بروکسل زندگی می‌کنند. سورن تلاش کرده رمان خود را در قالب دو بخش داستانی پیش ببرد و روایتگر تضادها و تناقض‌هایی که انسان‌ها بین رویا و واقعیت تجربه می‌کنند. به بهانه انتشار این کتاب، گپ‌وگفت کوتاهی با نویسنده‌‌اش داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

فاطمه بهرامی، نویسنده می‌گوید:‌ در «سیاه سالی» از شخصیت‌هایی به عنوان راوی استفاده کردم که هر کدام فضای شهری و آپارتمانی، فضای روستایی و اوضاع شهرستان را در زمان جنگ در جایگاهِ زمانی مناسب خود روایت می‌کنند.

فرزانه مهری با اشاره به ترجمه کتاب رمان «نقاش خواهم شد» گفت: این کتاب از آرزوهایی می‌گوید که دانشجویان هنر در فضای آکادمیک آنها را بر باد می‌دهند. فضای آکادمیک هنر در تمام دنیا سخت و در ایران سخت‌تر است.

سحر حدیقه معتقد است که زندگی و شعر مارینا تسوه‌تایوا از هم جدا نیستند. مضمون‌هایی که در اشعارش تکرار می‌شوند زنانگی و کشمکش‌هایی است که او در زندگی روزمره با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. به نظر حدیقه، این شاعر شعر را زندگی کرده است.

مترجم رمان «کلکسیونر نور» معتقد است که وقتی حرف از سه زن از سه نسل می‌شود، و اینکه نویسنده کار نیز زن است، شاید بشود گفت که رمان «کلکسیونر نور»، رمانی زنانه است، اما وقتی به این مساله فکر کنیم که در دوران جنگ، در هر کشوری و در هر بازه زمانی، بیشترین مسئولیت بر عهده زن‌ها بوده، شاید زنانه پنداشتن رمان درست نباشد.